Nasz Ziemolinowy kawałek strychu

Dostaliśmy zatem swój kawałek strychu. Ojciec mruknął pod nosem- " A róbta se tutaj co chceta".
I zrobiliśmy. Właściwie to Ziemek - mój mądry, wszystko-umiejący mężczyzna o złotych rękach- zrobił. Ja byłam sponsorem, poiłam go i karmiłam, oraz od czasu do czasu podałam śrubkę.

Zastanawialiśmy się w jakim stylu zorganizować te prawie stumetrową przestrzeń. Początkowo zrobiliśmy projekt  poprzecinany ściankami, ostatecznie oddzieliliśmy płytami tylko łazienkę i garderobę. Powstało wnętrze przestronne i pełne światła - 7 okien dachowych i jedno wielkie okno północne z widokiem na ogród i las- nasza fototapeta :)

Styl narzucił się sam- jesteśmy na wsi więc będzie wiejsko, lubimy starocie wiec umeblujemy antykami. Ale potem zaczęłam czytać wszystkie te pisma wnętrzarskie i zakochałam się w nowoczesnych loftach.
Ostatecznie wiec powstanie- bo to jeszcze nie koniec- wnętrze, które będzie połączeniem tradycji z nowoczesnością. Klasyczny biały kominek ale betonowa, pokryta żywicą podłoga, stary, toporny stół i ultra- nowoczesne krzesła Philippe`a Starcka.

Ma to być przestrzeń elegancka i wyszukana a jednocześnie prosta i swojska. Tak żeby można było wejść do domu w gumowcach ale i przyjmować gości w eleganckich toaletach, wieczorami  zaś upijać się przy kominku najdroższymi winami lub tatowym bimbrem :).

W jednym też jesteśmy zgodni- lubimy rzeczy albo stare, albo nowe. Nie cierpimy dekupażu czy innych tak modnych teraz technik postarzania. Nie będzie też w naszym domu ozdóbek, bibelotów i innych pierdoł zbierających kurz. Nie uznaję rzeczy służących li tylko dekoracji, acz nie mam nic przeciwko pięknym przedmiotom użytkowym.  Jedynym wyjątkiem są kolejne rozkosznie nieprzydatne prezenyty od mojej przyjaciółki Zuzanny. Gipsowe figurki opiekunek domu- jak je nazwałam- zadomowiły się pięknie na kominku i bez nich już sobie go nie wyobrażam. Dla licznych drewnianych misiów jeszcze miejsca nie znalazłam, ale myślę, że dobrze będą się czuły wśród półek z książkami :)

Więc zapraszam w nasze progi. 
Tutaj ojciec mówi: " a róbta se co chceta" i tak wszystko wyglądało przed

                                          A teraz tak wygląda nasz Ziemolinowy kawałek strychu:

                                                  I jak się Wam podoba?